هو الطیف
نمره‌های آنالیز به دانشگاه مرکزی رسید و فردا در دانشگاه خودمان خواهد بود... تا فردا من خواهم مرد...
خدا به دادمان برسد.... فردا ساعت ۳:۰۰ تهران را ترک خواهم کرد برای ثبت‌نام...
حرفهای ما هنوز ناتمام...
تا نگاه می‌کنی
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی!
پیش از آنکه باخبر شودی
لحظه عزیمت تو ناگریز می‌شود
آی...
ای دریغ و حسرت همیشگی!
ناگهان
چقدر زود
دیر می‌شود!
ق.امین‌پور
با آرزوی موفقیت...
زندگی شاید همین باشد..
Salam
ziba bood movafagh bashi